بررسی رابطه بین خودکارآمدی و سلامت روان دانشجویان

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین خودکارآمدی و سلامت روان دانشجویان رشته های علوم تربیتی و حسابداری پیام نور می باشد.

بررسی رابطه بین خودکارآمدی و سلامت روان دانشجویان

چکیده:

هدف: هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین خودکارآمدی و سلامت روان دانشجویان رشته های علوم تربیتی و حسابداری پیام نور —— می باشد.
روش تحقیق: تحقيق حاضر یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد، و پژوهش در شرايط طبيعي انجام پذیرفته و پژوهشگر از انجام هر گونه دستكاري و كنترل خودداري نموده است. جامعه ی آماری کلیه ی دانشجویان رشته علوم تربیتی و حسابداری پیام نور که آن ها 220 نفر می‌باشد. تعداد 120 نفر، از آنها بانمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه خودکارآمدی که مشتمل بر 17 مولفه پنج درجه‌ای لیکرت از یک تا پنج و پرسشنامه سلامت روان که شامل 28 گویه چهار درجه ای از صفر تا سه می‎باشد، در بين نمونه انتخاب شده از جامعه دانشجویان رشته های علوم تربیتی و حسابداری پیام نور ——، در سال 1392 جمع‌آوري گرديد.
بحث و نتیجه گیری: بين خودکارآمدی و سلامت روان دانشجویان، در سطح معنی داری 05/0 رابطه معنی دار وجود دارد. بين خودکارآمدی و سلامت جسمانی دانشجویان، در سطح معنی داری 05/0 رابطه معنی دار وجود دارد. بين خودکارآمدی و اضطراب سلامت روان دانشجویان، در سطح معنی داری 05/0 رابطه معنی دار وجود دارد. بين خودکارآمدی و کارکرد اجتماعی سلامت روان دانشجویان، در سطح معنی داری 05/0 رابطه معنی دار وجود دارد. بين خودکارآمدی و افسردگی سلامت روان دانشجویان، در سطح معنی داری 05/0 رابطه معنی دار وجود دارد. بین خودکارآمدی دانشجویان پسر و دختر، در سطح معنی داری 05/0 تفاوت معني دار‌‌ وجود دارد. بین سلامت روان دانشجویان رشته علوم تربیتی و دانشجویان رشته حسابداری، در سطح معنی داری 05/0 تفاوت معني دار‌‌ وجود ندارد. بین خودکارآمدی دانشجویان پسر و دختر، در سطح معنی داری 05/0 تفاوت معني دار‌‌ وجود ندارد.بین سلامت روان دانشجویان پسر و دختر، در سطح معنی داری 05/0 تفاوت معني دار‌‌ وجود ندارد.
کلید واژه ها : خودکارآمدی، سلامت روان، دانشجویان

مقدمه

تأمين و حفظ سلامتي يكي از اهداف عالي انسان است كه براي تحقق اين هدف تمام كشورها بخش قابل توجهي از سرمايه هاي مادي و معنوي خود را به اين امر اختصاص مي دهند از آن جا كه كشور ما ايران بر پاية حكومت اسلامي اداره مي شود، علاوه بر قوانين مدون ملّي، در دين مقدس اسلام نيز براي نيل به اين هدف، دستورات صحيحي بيان شده است. مسلماً يكي از ابزارهاي توان ضد كردن شخص، سلامت فكر و جسم است تا بتوانيم خود را از طريق آموزش و تعليم و تربيت به مدارج بالاي انساني ارتفاع بدهيم.
با در نظر گرفتن بيش از 15 ميليون نوجوان و جوان كشور، كه نيروي محركه و پوياي جامعه محسوب مي شوند قابل تأمل است تا به مسئله سلامت روان اين قشر توجه ويژه اي شود. زيرا توجه به مشكلات آنان مانند پرداختن و توجه كردن به اصلي ترين سرمايه هاي ملي كشور است (اكبري، 1378). عوامل متعددي ممكن است بر سلامت روان تأثير داشته باشند. يكي از اين عوامل باورهاي خودكارآمدي است كه از سال 1977 با مقال آلبرت بندورا وارد پيشينه روان شناسي شد. از ديدگاه بندورا، خودكارآمدي توانايي فرد در انجام يك عمل خاص در كنار آمدن با يك موفقيت ويژه است. به عبارتي، خودكارآمدي به قضاوت هاي افراد در رابطه با توانايي هايشان براي به ثمر رساندن سطوحي طراحي شده عملكرد اطلاق مي شود (پاجارس، 1997).
از آنجا كه خودكارآمدي باعث افزايش خودكنترلي، يادگيري و افزايش تلاش مي شود، بهتر است باورهاي مرتبط با آن در افراد افزايش يابد. براي كسب باورهاي خودكارآمدي چهار منبع اصلي وجود دارد كه عبارت اند از: تجربه مستقيم فرد از موفقيت ها و پيروزي هايش؛ تجربيات مختلف كارآمدي. براي مثال: از طريق مشاهده مدل هاي مختلف؛ تجربيات نمادين از طريق تشويق به برقراري ارتباطات مثبت و اعتماد به قابليت هاي فردي از راه ارزيابي خود يا ديگران؛ تجربه واكنش مثبت هنگام مواجه شدن با نيازها (جليلي، 1385).
خودكارآمدي ادراك شده به تعداد مهارت هاي شخص مربوط نمي شود بلكه به آنچه باور دارد كه تحت شرايط خاص مي تواند انجام دهد مربوط مي شود. به عبارت ديگر خودكارآمدي، ابزارهاي شناختي و انگيزشي را بسيج مي كند كه اين نكته نقش مهمي در به كارگيري شيوه هاي مقابله با فشار رواني در افراد خواهد داشت. به طور كلي، اين مهم نيست كه يك نفر چقدر توانايي دارد، بلكه اين مهم است كه يك نفر تا چه حد توانايي «باور كردن خود» را دارد (غباري بناب، 1384).
اشخاصي كه داراي خودكارآمدي بالايي هستند بيشتر مي كوشند، بيشتر موفق مي شوند نسبت به كساني كه سطح خودكارآمدي شان پايين است و همچنين پشتكار بيشتري دارند و ترس كمتري را احساس مي كنند. چون افراد داراي سطح خودكارآمدي بالا بر روي امور كنترل بيشتري دارند، از حس اطمينان بيشتري برخوردارند (بندورا، 1980). از آن جا كه افراد از رويدادهايي كه بر آنها كنترل ندارند مي ترسند و در نتيجه از آنها نامطمئن هستند. افرادي كه داراي خودكارآمدي سطح بالايي هستند كمتر مي ترسند (هوگنهان والسون، 2005).
موضوع سلامتي از بدو پيدايش بشر در قرون و اعصار متمادي مطرح بوده است. اما هر گاه از آن سخني به ميان آمده عموماً بُعد جسمي آن مد نظر قرار گرفته و كمتر به ساير ابعاد سلامتي به خصوص بعد رواني آن توجه شده است. سازمان جهاني بهداشت (1990)، ضمن توجه دادن مسئولين كشورها در راستاي تأمين سلامت جسمي، رواني و اجتماعي افراد جامعه همواره بر اين نكته تأكيد دارد كه هيچ يك از اين سه بعد بر ديگري برتري ندارد (شاه محمدي، 1370).
طبق گزارشات اين سازمان، جهان در طول دو دهه آينده شاهد تغييرات عمده اي در زمينة ايپدميولوژي بيماري ها و نيازهاي بهداشتي افراد است، به گونه اي كه بيماريهاي غير واگيردار همچون بيماري هاي رواني بهسرعت جايگزين بيماري هاي عفوني و واگيردار گرديده و در صدر عوامل ايجاد كننده و مرگ هاي زودرس قرار مي گيرند (لوپز، 1996).

بيان مسئله

نتايج به دست آمده بيانگر آن است كه باورهاي خودكارآمدي قوي موجب سلامت رواني مطلوبتر افراد مي شود، خودكارآمدي از نظريه شناخت اجتماعي آلبرت باندورا روان شناس مشهور، مشتق شده است كه به باورها يا قضاوتهاي فرد به توانايي هاي خود در انجام وظايف و مسئوليتها اشاره دارد. نظريه شناخت اجتماعي مبتني بر الگوي علّي سه جانبه رفتار، محيط و فرد است. اين الگو به ارتباط متقابل بين رفتار، اثرات محيطي و عوامل فردي (عوامل شناختي، عاطفي و بيولوژيك) كه به ادراك فرد براي توصيف كاركردهاي روان شناختي اشاره دارد، تأكيد مي كند. بر اساس اين نظريه، افراد در يك نظام علّيت سه جانبه بر انگيزش و رفتار خود اثر مي گذارند. باندورا اثرات يك بعدي محيط بر رفتار فرد كه يكي از فرضيه هاي مهم روان شناسان رفتارگرا بوده است، را رد كرد. انسان ها داراي نوعي نظام خودكنترلي و نيروي خودتنظيمي هستند و توسط آن نظام بر افكار، احساسات و رفتارهاي خود كنترل دارند و بر سرنوشت خود نقش تعيين كننده اي ايفا مي كنند. بدين ترتيب رفتار انسان تنها در كنترل محيط نيست بلكه فرايندهاي شناختي نقش مهمي در رفتار آدمي دارند. عملكرد و يادگيري انسان متأثر از گرايشهاي شناختي، عاطفي و احساسات، انتظارات، باورها و ارزشهاست. انسان موجودي فعال است و بر رويدادهاي زندگي خود اثر مي گذارد. اسان تحت تأثير عوامل روان شناختي است و به طور فعال درانگيزه ها و رفتار خود اثر دارد. افراد نه توسط نيروهاي دروني رانده مي شوند، نه محركهاي محيطي آنها را به عمل سوق مي دهند، بلكه كاركردهاي روان شناختي، عملكرد، رفتار ، محيط و محركات آن را تعيين مي كند (باندورا، 1997).
باندورا مطرح مي كند كه خودكارآمدي، توان سازنده اي است كه بدان وسيله، مهارت هاي شناختي، اجتماعي، عاطفي و رفتاري انسان براي تحقق اهداف مختلف، به گونه اي اثربخش ساماندهي مي شود. به نظر وي داشتن دانش، مهارت ها و دستاوردهاي قبلي افراد پيش بيني كننده هاي مناسبي براي عملكرد آينده افراد نيستند، بلكه باور انسان دربارة توانايي هاي خود در انجام آنها بر چگونگي عملكرد خويش مؤثر است. بين داشتن مهارتهاي مختلف با توان تركيب آن ها به روش هاي مناسب براي انجام وظايف در شرايط گوناگون، تفاوت آشكار وجود دارد. «افراد كاملاً مي دانند كه بايد چه وظايفي را انجام دهند و مهارتهاي لازم براي انجام وظايف دارند، اما اغلب در اجراي مناسب مهارت ها موفق نيستند» (باندورا، 1997).
متغير مهمي كه در مسئلة تحقيق حاضر مطرح است مفهوم خودكارآمدي است. خودكارآمدي در واقع اشاره به اين مطلب دارد كه فرد تا چه حد توانمندي هاي خود را قبول دارد و به خودباوري رسيده است. به عبارت ديگر آيا فرد خود را در زمينه هاي مختلف توان مند و كارا مي داند يا نه؟ خودكارآمدي مفهومي است كه با اعتماد به نفس و عزت نفس رابطه اي نزديكي داشته و به طور ضمني با آن ها تداعي مي شود. افراد با خودكارآمدي بالا در موقعيت هاي مختلف زندگي با شناختي كه از ضعف و توانايي هاي خود دارند مواجهه با مشكلات و موانع بهترين راه حل را برگزيده و با باور توان مندي خود به طور جدي مشكل پيش رو را حل مي كنند. خودكارآمدي مؤلفه هاي چندي را دربر مي گيرد از جمله توانايي در طراحي و برنامه ريزي و اجراي آن، تلاش در صورت مواجه شدن با مانع، توانايي رسيدن به اهداف، توانايي رو به رو شدن با مشكلات، امتحان كردن كارهاي پيچيده، پايداري در انجام كارهاي نامناسب، تمركز در انجام كاري كه تصميم به اجراي آن داريم، برآمدن از پس مشكلات غيرمُترقبه اي كه پيش مي آيد، اتكاي به خود اعتماد به خود، به سادگي تسليم نشدن تلاش بيشتر در صورت مواجه شدن با شكست، توانايي يادگيري مطالبي جديد كه به نظر مشكل مي آيند (آذربايجاني و موسوي اصل، 1385).
به عبارتي خودكارآمدي عبارتست از باور فرد، در اين خصوص كه توانايي انجام تكاليف را دارد يا خير (ميلن و همكاران، 2000). خودكارآمدي با توجه به احساس تفكر و عمل انسانها متفاوت است (بندورا، 1997). خودكارآمدي عموماً در حوزه اختصاصي در نظر گرفته مي شود، بدين معنا فرد مي تواند خودباوري نسبتاً محكمي در حيطه ها و دامنه هاي مختلف يا موقعيتهاي عملكردي خاصي داشته باشد. اما برخي از محققين يك مفهوم عمومي از خودكارآمدي متصور شده اند. اين مفهوم به اعتماد كلي فرد به توانايي گذر از دامنه وسيعي از خواست ها يا موقعيت هاي جديد برمي گردد. خودكارآمدي عمومي بر پايه و اساس روشن شدن لياقت و قابليت فرد، براي كنار آمدن مؤثر با بسياري از موقعيت هاي تنش زا مي باشد (شوارز و شولز، 2000).
خودكارآمدي يا ادراك خودكارآمدي دربر گيرنده ي احساس خوشايند فرد در انجام تكاليف است كه به طور فراگيري با انگيزش و انجام موفقيت آميز تكاليف در تمامي انسان ها مرتبط است (پولر و همكاران، 2002).
خودكارآمدي، يك توانايي است كه در آن خود مهارتهاي رفتاري، عاطفي، اجتماعي و شناختي بايد سازماندهي شده و براي اهداف بي شمار بطور مؤثر هماهنگ شوند. بين داشتن زير مهارتها و توانايي تركيب آنها براي انجام عملي در شرايط دشوار تفاوت آشكار، وجود دارد. دوم حتي با وجودي كه كاملاً مي دانند چه كار كنند و مهارت هاي لازم براي انجام آن كار را دارند، به نحو احسن در انجام كارها موفق مي شوند. كارآمدي شخص، جريانهاي عاطفي، هيجاني و شناختي كه كاملاً انتقال دانش و تواناييها را با عمل ماهرانه تحت نفوذ دارند را فعال مي سازد.
در واقع نيرومند ترين خودكارآمدي به اعتقاد فرد به فكر مبني بر اينك مي تواند از عهده يك رفتار دشوار برآيد اشاره دارد. قدرت خودكارآمدي به تفاوت بين اين فكر كه «شايد بتوانم اين كار را انجام دهم» و اين فكر كه «مطمئنم اين كار را انجام دهم» اشاره دارد (محمدخاني، 1380).
سلامت عمومي هم چنان كه از نام آن پيداست يك مفهوم كلي است كه جنبه هاي جسماني و رواني را دربر مي گيرد. سلامت عمومي مفهومي است كه دور بودن از بيماري را د ذهن تداعي مي كند و كليه تلاش هاي پزشكان و روان شناسان در جهت حفظ اين سلامتي و جلوگيري از بروز اختلال در جسم و روان بوده است. سلامتي در تحقيق حاضر مؤلفه هاي جسماني، روابط اجتماعي، اضطراب و افسردگي را شامل مي شود. به اين معني كه فرد در اين مؤلفه ها، آيا در حد بهنجار قرار دارد يا اين كه به ناهنجاري متمايل است. به طور كلي اختلالات رفتاري و رواني از جمله مشكلات شايعي است كه در جوامع مختلف انساني كم و بيش به چشم مي خورد. تا كنون تعاريف مختلفي و متنوعي از سلامت رواني ارائه شده است. براي مثال يكي از تعاريف سلامت رواني عبارت است از داشتن سازگاري كافي يا احساس خوب و بد از ديدگاه روان شناختي و خاصه هنگامي كه اين نوع سازگاري يا احساس خوب بودن با معيارهاي قابل قبول روابط انساني و معيارهاي جامعه اي كه فرد در آن زندگي مي كند داشته باشد (افروز، 1378).
فردي واجد سلامت است كه نسبت به خود و ديگران و محيط پيرامون خود احساس مثبت و خوبي داشته باشد و از نظر عواطف انساني و خودشكوفايي شخصي در وضع مساعدي به سر مي برد. هنگام تنهايي و يا اينكه در جمعي حضور دارد از زندگي خود لذت مي برد. سلامت رواني در نهاد خانواده از اهميت بالايي برخوردار است چرا كه خانواده جايگاه پرورش كودكاني است كه نياز به امنيت جسم و روان دارند. در مراحل اوليه زندگي، مراقبت ها و حفاظت هاي والدين، خصوصاً مادر از كودك سبب مي شود كه وي احساس امنيت و اعتماد به نفس لازم را به دست آورد. والديني كه طي مراحل رشد مسئوليتي در توان كودك و نوجوان به او محول مي كنند به وي فرصت مي دهند كه توانايي هاي خود را مهك بزند تا بتواند از وابستگي ها رها شود و خود را فردي موفق و باارزش بپندارد (حاجيان زاده، 1385).
شخصي كه بتواند خود و اعضاي خانواده و همكاران و به طور كلي اجتماع خوب سازگار شود از لحاظ بهداشت رواني به هنجار بود و اين شخص با تعادل رواني رضايت بخش پيش خواهد رفت، تعارض هاي خود را با دنياي بيرون و درون حل خواهد كرد و درمقابل ناكامي هاي اجتناب پذير زندگي مقاومت خواهد داشت اگر كسي توان اين كار را نداشته باشد در نتيجه با محيط خود به شيوه ي نامناسب و درور از انتظار برخورد كند از نظر رواني بيمار محسوب مي شود زيرا با اين خطر روبرو خواهد بود كه تعارض ها حل نشده خود را به صورت نوروز اختلالات خفيف رفتاري نشان دهد و به شخص نوروتيك تبديل خواهد شد. بنابراين بهداشت رواني مردم ازا هميت بسياري برخوردار است و به همين دليل امروز جوامع مختلف بسيج شده اند تا سياستهاي مربوط به بهداشت رواني و پيش بيني بيماران رواني را سازمان دهند. سالامت روان عبارتست از: برخورداري از شخصيت خوش آيند و توانايي گرد آمدن، شخصي كه احساس خوشبختي مي كند و درباره ي خويشتن احساسات خوبي دارد و در زندگي مي برد، شخصي كه خود را مسئله زندگي روابط خود مي داند، شخصي كه مي تواند با امور زندگي و محيط سازگار شود، شخصي كه مي تواند از گذشته اش ياد بگيرد (شعاري نژاد، 1371).
سلامت رواني از نظر فيشن عبارتست از: شناخت خود و محيط، استقلال فردي، رفتار بهنجار و منطبق با معيارهاي جامعه و يكپارچگي شخصيت. او معتقد است انسان موجودي اجتماعي است كه براي سلامت روان و جسم خويش به هم نوع وابستگي كامل دارد (قراچه داغي، 1370).
شخصيت سالم و بالغ شخصيتي است كه بتواند عينيت خود را نشان دهد و خود را بهتر بشناسد انساني كه به مرتبه برتري از بصيرت نفس رسيده باشد صفت منفي خود را به ديگران فرا نمي افكند.
آلپورت ضمن تأكيد مراتب كار معتقد است كه حس تعهد اشخاص سالم به اندازه اي نيرومند است كه وقتي سرگرم آثار خود مي شوند مي توانند هر گونه مكانيسم دفاعي با سائق مربوط به من را ناديده انگارد. در اين رابطه با جمله ي زير را از يك پزشك نقل كرده است تنها راه دوام آوردن زندگي دانستن وظيفه اي براي به انجام رساندن است تصور آلپورت از شخصيت سالم جنبه ي ديگري نيز دارد كه شايد خلاف انتظار به نظر برسد هدفهايي كه شخص سالم آرزو مي كند در نهايت دست يافتني است به نظر آلپورت شخصيت سالم بدون داشتن آرزوها و جهتي به سوي آينده ناميسر است (مهرابي زاده، 1389).
از نظريه دانان فروم نخستين نظريه داني است كه سلامت روان را با خوش بختي برابر مي داند خوشبخت، بخش و جدايي ناپذير شخصيت سالم است و نه محصول جنبي و تصادفي و حتي موجب اعتلا به سطوح عالي تر باروري مي شود خوش بختي چنان بخش از زندگاني سالم است كه مي توان آن را گواهي بر ميزان سلامت رواني كه شخص جوان دست يافته است پنداشت. مردم شخصيت انساني را بيشتر محصول فرهنگ مي دانند و در نتيجه به اعتقاد وي سلامت روان بيش از آنكه امري فردي باشد مسئله اي اجتماعي است (زارعي، 1387).
در حقيقت كار پيامبران الهي زيربناي آن چه را كه روان شناسان و روان پزشكان فوق پس از مطالعه اختلالات و مشكلات رواني جوامع بشري به آن رسيده اند فراهم آورده اند. به نظر مي رسد سبك و روش خاص كه پيامبران الهي براي زندگي بشر پيشنهاد كرده اند را انحصاري پيشگيري از اختلالات واكنشي رواني، انحرافات جنسي و رفتارهاي ضد اجتماعي باشد. به نكته بسيار مهمي كه در اين مورد بررسي قرار مي گيرد گستردگي آموزش هاي الهي در جوامع بشري است. اين آموزش ها شامل تمام گروه اجتماعي مي گردند آموزشهاي الهي با نوعي تنظيم شده اند كه عملي ترين مسائل عملي و بهداشت رواني را با زباني ساده كه قابل فهم باشد بازگو نمايند.
مسئله اساسي كه در اين تحقيق مطرح شده به رابطه ي سلامت عمومي و خودكارآمدي افراد مي پردازد. به عبارت ديگر بررسي اين نكته حائز اهميت است كه آيا افرادي كه خودكارآمدي بالاتري دارند در زمينه بهداشت رواني هم به همين ترتيب در سطح بالايي از بهنجاري قرار دارند يا نه؟

فهرست مطالب

فصل اول: طرح کلی پژوهش 1
1-1- مقدمه 2
1-2-بيان مسئله 4
1-3-اهميت و ضروت پژوهش 10
1-4-متغيرهاي اساسي پژوهش 13
1-5-اهداف پژوهش 13
1-5-1- هدف كلي 13
1-5-2- اهداف ويژه 14
1-6- فرضيه ها 14
1-7-تعاريف مفهومي و عملياتي واژه ها 15
1-7-1- تعاريف مفهومي 15
1-7-2- تعاريف عملياتي واژه ها 18
فصل دوم : پيشينه تحقيق 20
الف) پيشينه نظري پژوهش 21
2-1-مقدمه 21
2-2-تعريف خودكارآمدي 22
2-3-خودكارآمدي و سلامت روان 23
2-4-خودكارآمدي و سلامت جسماني 24
2-5-خودكارآمدي و تنيدگي 24
2-6-نظريه شناخت- اجتماعي بندورا 25
2-7-ساختار روان شناسي رفتار 26
2-7-1- صلاحيت ها 26
2-7-2-اهداف 26
2-7-3-باورها 27
2-8-مؤلفه هاي خودكارآمدي 27
2-9-اهداف باورهاي خودكارآمدي 28
2-10-تقسيم افراد از نظر كارآمدي شخصي از نظر بندورا 28
2-11-منابع باورهاي خودكارآمدي 29
2-12-تعريف سلامت رواني 31
2-13-تاريخچه بهداشت رواني 32
2-14-ملاك هاي سلامت روان از ديد روانشناسان غربي 34
2-15-سلامت روان از نظر راجرز ازيك فرم 35
2-16-سلامت روان از نظر آلپورت 35
2-17-هدف بهداشت رواني 36
2-18- پيشگيري 37
ب)پيشينه پژوهشي 40
2-19- پژوهش هاي داخلي 40
2-20- پژوهش هاي خارجي 44
فصل سوم : روش شناختی تحقیق 47
3-1- روش پژوهش: 48
3-2-جامعه آماری: 48
3-3-نمونه و روش نمونه گیری: 48
3-4-شیوه اجرا: 48
3-5-ابراز پژوهش 49
3-5-1-پرسشنامه سلامت رواني(GHQ)گلدبرگ 49
3-5-2-پرسش نامه ی خودکارآمدی: 49
3-6- روش هاي تجزيه و تحليل داده‌هاي تحقيق: 51
فصل چهارم: تحلیل داده ها 52
4-1- مقدمه 53
4-2-آمار توصیفی پاسخگویان 54
4-2-آمار استنباطی 62
فصل پنجم: نتیجه گیری 74
5-1- نتایج فرضیه های تحقیق: 75
5-2- تببین یافته ها 76
5-3-بررسی همسو بودن و یا همسو نبودن نتایچ پژوهش 78
5-3-پيشنهادهايي براي تحقيقات آتي: 80
5-4- محدوديت هاي پژوهش: 81
منابع 82

فهرست جدول ها

جدول 4-1- توزیع فراوانی پاسخگویان با توجه به جنسیت 52
جدول 4-2- توزیع فراوانی پاسخگویان با توجه به وضعیت تاهل 53
جدول 4-3- توزیع فراوانی پاسخگویان با توجه به وضعیت شغل 54
جدول 4-4- توزیع فراوانی پاسخگویان با توجه به رشته تحصیلی 55
جدول 4-5- توزیع فراوانی پاسخگویان با توجه به سن 56
جدول 4-6- فراواني نمرات خودکارآمدی براي گروه هاي پنج گانه 57
جدول 4-7- فراواني نمرات سلامت روانی براي گروه هاي پنج گانه 57
جدول 4-8- شاخص های توصیفی (مرکزی و پراکندگی) نمرات خودکارآمدی براي گروه هاي پنج گانه 58
جدول 4-9- شاخص های توصیفی (مرکزی و پراکندگی) نمرات سلامت روانی براي گروه هاي پنج گانه 59
جدول 4-10 : آماره‌هاي آزمون همبستگي خودکارآمدی و سلامت روان دانشجویان 60
جدول 4-11 : آماره‌هاي آزمون همبستگي خودکارآمدی و سلامت جسمانی دانشجویان 61
جدول 4-12 : آماره‌هاي آزمون همبستگي خودکارآمدی و اضطراب سلامت روان دانشجویان 62
جدول 4-9 : آماره‌هاي آزمون همبستگي خودکارآمدی و کارکرد اجتماعی سلامت روان دانشجویان 63
جدول 4-9 : آماره‌هاي آزمون همبستگي خودکارآمدی و افسردگی سلامت روان دانشجویان 64
جدول 4-10 : آماره‌هاي آزمون t گروه هاي مستقل (دانشجویان رشته علوم تربیتی و دانشجویان رشته حسابداری) 66
جدول 4-12 : آماره‌هاي آزمون t گروه هاي مستقل (دانشجویان رشته علوم تربیتی و دانشجویان رشته حسابداری) 67
جدول 4-10 : آماره‌هاي آزمون t گروه هاي مستقل (دانشجویان پسر و دختر) 69
جدول 4-11 : آماره‌هاي آزمون t گروه هاي مستقل (دانشجویان پسر و دختر) 70

فهرست نمودارها

نمودار4-1- توزیع فراوانی افراد با توجه به جنسیت 52
نمودار4-2- توزیع فراوانی افراد از لحاظ وضعیت تاهل 53
نمودار4-3- توزیع فراوانی افراد از لحاظ وضعیت شغل 54
نمودار4-4- توزیع فراوانی افراد از لحاظ رشته تحصیلی 55
نمودار 4-5- توزیع فراوانی افراد از لحاظ سن 56

منابع

1. آقایوسفی، علی رضا(1388). مقایسه هوش هیجانی و سلامت روان در معتادان. (مجله پژوهشی در حیطه دوره 8 شماره 4).
2. احمدوند، محمدعلی(1375). روان شناسی کودکان استثنایی. تهران: پیام نور.
3. احمدی، علی اصغر(1386). روان شناسی شخصیت از دیدگاه اسلامی. تهران: امیر کبیر.
4. ارجمند، فاطمه(1386). بررسی رابطه خود کارآمدی و عزت نفس جرات ورزی خودکارآمدی فرزندان آن ها در بین دانشجویان دختر دبیرستان های منطقه 7 آموزش و پرورش شهر تهران. (پایان نامه کارشناسی ارشد دانشکده علامه طباطبائی).
5. استاد قاضیانی، زینب(1389). بررسی خودکارآمدی و راهبردهای مقابله با افسردگی شغلی دبیران شهر تهران.
6. اصغر نژادؤ طاهره(1385). احمدی ده قطب الدینی، محمد. خداپناهی، کریم. مطالعه ویژگی های روان سنجی خودکارآمدی عمومی شرر. (روان شناسی مجله و دانشور رفتار، سال دهم، شماره 3).
7. افروز، غلامعلی(1384). (فصلنامه روان شناسی ایرانی سال دوم، ش 6).
8. اکبری، ابوالقاسم(1387). مشکلات نوجوانی و جوانی. تهران: نشر رشد و توسعه.
9. بیابانگرد، اسمائیل(1378). اضطراب امتحان، ماهیت، علل، درمان همراه با آزمون های مربوطه تهران: دفتر نشر و فرهنگ اسلامی.
10. پروین، لارنس ای و جان اولیور بی(1382). روان شناسی شخصیت: نظریه های پژوهش. (ترجمه: محمد جعفر جوادی و پروین کدیور). تهران: انتشارات آینر(1992).
11. پور افکاری، نصرت الله(1373). اینترنت، 1392
12. حسینی، ابوالقاسم(1360). اصول بهداشت روان. چاپ دانشگاه تهران.
13. خاکسار، الهام(1386). بررسی رابطه باور های خود کارآمدی عمومی با شادکامی دانشجویان پیام نور تفت. (پایان نامه کارشناسی ارشد روان شناسی).
14. خدارحیمی، سیامک(1374). مفهوم سلامت روان شناختی. انتشارات: تهران.
15. خلیفه، قدرت الله(1388). بررسی رابطه بین سبک های شناختی با خودکارآمدی رایانه ای در دانشجویان دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی. (پایان نامه کارشناسی ارشد دانشکده علامه طباطبائی).
16. خلیفه، قدرت الله(1388). بررسی رابطه سبک های شناختی و خودکارآمدی رایانهای در دانشجویان کارشناسی دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشکده علامه طباطبائی. (پایان نامه کارشناسی ارشد دانشکده علامه طباطبائی).
17. خوشدل،گیتی(1369). در آمدی بر روان شناختی. ص 39. تهران: نشر 9.
18. رفیع زاده، فرزانه(1389). بررسی رابطه سخت رویی و خود کارآمدی با معلمان سه تا پنجم ابتدایی شهر کرمان.
19. سلطانی، ایرج(1384). کتاب بهره وری منابع انسانی. اصفهان.
20. سیف، علی اکبر(1387). روان شناسی پرورش نوین تهران: نشر دوران.
21. شاملو، احمد(1388). بهداشت روانی. تهران: انتشارات رشد. چاپ یازدهم.
22. شاملو، سعید(1369) بهداشت روانی. تهران: انتشارات رشد.
23. شاملو، سعید(1386). آسیب شناسی روانی. تهران: رشد.
24. شعاری نژاد، علی اکبر(1371). درآمدی بر روان شناسی انسان. ص 41. تهران: انتشارات علی اکبر.
25. شفیع آبادیؤ عبدالله(1368). تاثیر آموزش مولفه های هوش هیجانی بر سلامت روان.
26. شولتس(1377). نظریه های شخصیت. (ترجمه: سید محمدی). تهران نشر هما.
27. صالحی، رضا(1380). مطالعه رابطه فرا شناخت و ادراک یادگیری با عملکرد زبان انگلیسی دانش آموزان مراکز پیش دبستانی شهرستان یزد در سال تحصیلی 79-78. (پایان نامه کارشناسی ارشد روان شناسی تربیتی).
28. علی نیا کروتی، رستم(1382). بررسی رابطه خود کارآمدی عمومی و سلامت روانی دانش آموزان پایه سوم مقطع متوسته شهر بابل در سال 82-81. (پایان نامه کارشناسی ارشد دانشکده علامه طباطبائی).
29. فاتحی، اکرم(1381). مقایسه وضعیت سلامت روانی دانشجویان دختر و پسر ساکن خوابگاه دانشگاه اصفهان.
30. فردهی، محمدرضا(1382). مقایسه باور های خوکارآمدی و سخت روئی با استرس شغلی مدیران مقطع متوسطه سنندج. (پایان نامه کارشناسی ارشد دانشکده علامه طباطبائی).
31. فقیهی، علی(1384). بهداشت سلامت روان در آیینه علم و دین. انتشارات: حیات سبز.
32. قرآن کریم، سوره بقره(آیه 186).
33. قمی، مهین(1387). بررسی رابطه بین هوش های چندگانه. گاردنر با اضطراب و خودکارآمدی رایانه در جهان دانشجویان روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی.
34. کاپلان هارولد. ایو سادوک بنیامین. جی(1993). خلاصه روان پزشکی جلد 3. ص 95. (ترجمه: حسن رفیعی و فرزین رضایی). تهران انتشارات ارجمند.
35. کونانی، اشرف(1386). بررسی اثر بخشی آموزشی مهارت های زندگی بر اساس سازمان بهداشت جهانی بر میزان خودکارآمدی عمومی دختران بی سرپرست مراکز شبانه روزی بهزیستی استان تهران 1386. (پایان نامه کارشناسی ارشذ دانشگاه علامه طباطبائی).
36. گنجی، لیلا(1383). بررسی رابطه میان میزان ابعاد خودکارآمدی با عملکردهای تحصیلی و افسردگی و اضطراب دانش آموزان دبیرستان شهر تهران در سال تحصیلی 84-83. (پایان نامه کارشناسی ارشد دانشکده علامه طباطبائی).
37. مجیدیان، فرزاد(1384). بررسی رابطه باور های خودکارآمدی و سحت رویی با استرس شغلی مدیران مقطع متوسطه شهرستان سنندج.
38. ملک محمد، مهدی(1388). رابطه تجربه غرق شدن در کار، سلامت روان و خود کارآمدی شرکت ایران خودرو. (پایان نامه کارشناسی ارشد دانشکده علامه طباطبائی).
39. میر سمیعی، مرضیه(1385). بررسی رابطه بین خود کارآمدی، حمایت اجتماعی اضطراب امتحان و سلامت روانی دانشجویان دختر و پسر دانشگاه علامه طباطبایی. (پایان نامه کارشناسی ارشد دانشکده علامه طباطبائی).
40. میرزایی کندری، فتانه(1386). اثر بخش مولفه های کارکرد کار خوف بر افزایش خود کار آمدی دانش آموزان.
41. میلانی فر، بهروز(1374). بهداشت روانی. تهران: قومس.
42. وهاب زاده، عبدالوهاب(1373). اعتقادات دینی و نقش آن در کاهش اضطراب ارائه شه در اولین همایش بین المللی، نقش دین در بهداشت روان. (تهران، معاونت پوهشی دانشگاه علومپزشکی).

43. Caprara, g. vsbarbaranelli, cpastorellis 8 cervoned. (2004).
44. Med gournal malousia 2004 , 5 g(207/211).
45. Omigboun o, odukogde AT, omigbodun AO. Stressors and psychological syrsnptoms in studens of medicine and health professions in Nigeria soc psychiatry psychiatv Epidemial 2006, 41. (415/421)
46. Pagares, f.(1997). Self efficacy belifs in academic setting.rgview of educational reaserch, 66, 543/578.
47. Personality and individual difference, 37, 751, 763.
48. Sheaina ms, Rampal l, kaneson N. psychological stress amang under graduate medical student.
49. The contribution of selfe ff icacy by beliefs to psychososial out comesin addeseence. Predicting beyond global drspo5 itional tendencies.