مقاله انگلیسی بدون پناهگاه امن:منع ورود مفسدین به عنوان یک سیاست جدید ضد فساد همراه با ترجمه

عنوان انگلیسی مقاله :

“No safe haven”: denying entry to the corrupt as a new anti-corruption policy

عنوان فارسی مقاله :

«بدون پناهگاه امن»: منع ورود مفسدین به عنوان یک سیاست جدید ضد فساد

قسمتی از ترجمه فارسی مقاله:

چکیده

هدف: هدف این مقاله ارائه یک نمای کلی از تعهد ضد فساد «بدون پناهگاه امن» است که اخیراً توسط گروه 20 (G20) اعلام شد. جوهره و ماهیت این رویکرد در منع ورود افرادی است که منطقاً اعتقاد بر این است که در فساد گسترده ای مشارکت دارند.

طرح/روش/رویکرد: این مقاله بر اساس تجزیه و تحلیل ابزارهای حقوقی بین المللی و قوانین ذیربط محلی (حقوق موضوعه ایالات متحده، به طور خاص قانون ماگنیتسکی 2012) و همچنین مباحث پژوهشی می باشد.

یافته ها: با توجه به مجموعه مقالات تجزیه و تحلیل نواقص و کاستی های نظام ضد پولشویی فعلی، این مقاله به بحث در مورد بکارگیری سیاست «بدون پناهگاه امن» به عنوان یک استاندارد حقوقی در همکاری ضد فساد، به جای یک اقدام داوطلبانه می پردازد.

مفاهیم عملی: اتخاذ و بکارگیری رویکرد ارائه شده در این مقاله توسط کشورها موجب تقویت نظام بین المللی ضد فساد می شود. از همه مهمتر، این امر موجب جلوگیری از مصونیت افرادی می شود که بدون پیگرد و تعقیب قضایی در کشورهای خود به سر می برند.

اصالت/ارزش: این مقاله استدلال های حقوقی و سیاسی را درنظر می گیرد که از سیاست ضد فساد «بدون پناهگاه امن» حمایت می کنند. با توجه به نو بودن این رویکرد و کمبود ادبیات دانشگاهی در این زمینه، این مقاله ممکن است سهم ارزشمندی در مباحث جاری ضد فساد داشته باشد.

کلمات کلیدی: حقوق بشر، فساد، پولشویی، منع ورود

قسمتی از مقاله انگلیسی :

Abstract

Purpose – This paper aims to provide an overview of the “no safe haven” anti-corruption commitment recently announced by the G20. The essence of this approach lies in denying entry to individuals reasonably believed to be complicit in massive corruption.
Design/methodology/approach – The paper is based on the analysis of international legal instruments and relevant domestic legislation (US statutes, in particular the Magnitsky Act 2012), as well as on scholarly discussions.
Findings – Proceeding from the analysis of deficiencies in the current anti-money laundering regime, this paper makes an argument in favour of adoption of the “no safe haven” policy as a legal standard in anti-corruption cooperation, rather than a voluntary initiative.
Practical implications – The adoption by states of the approach advocated in this paper will strengthen, or so it is submitted, the international anti-corruption regime. Importantly, it will help curb impunity of those who are shielded from investigation and prosecution in their home countries.
Originality/value – This paper considers basic legal and policy arguments that support the “no safe haven” anti-corruption policy. Due to the novelty of this approach and the dearth of academic literature on this topic, this may be a valuable contribution to the current anti-corruption discussions.

Keywords Human rights, Corruption, Money laundering, Denying entry